Τα τελευταία χρόνια μια νέα κατηγορία ελαστικών έχει αρχίσει να αναπτύσσεται, αυτή των Run Flat. Βασικό πλεονέκτημά τους είναι ότι επιτρέπουν στον οδηγό να κινηθεί με ασφάλεια για κάποια χιλιόμετρα ακόμα και αν «σκάσουν», χωρίς ο οδηγός να χάσει ξαφνικά τον έλεγχο του οχήματος. Έτσι λοιπόν, μειώνονται οι πιθανότητες ενός ατυχήματος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Υπάρχουν τρεις διαφορετικές κατηγορίες run flat ελαστικών, ανάλογα με τον «τρόπο» που σκάνε:

1. Self-Sealing

Τα ελαστικά αυτά διαθέτουν ένα ειδικό «επιδιορθωτικό», μια επιπλέον στρώση κάτω από το πέλμα. Η στρώση αυτή σφραγίζει το αντικείμενο που διαπερνά το ελαστικό (βίδα, καρφί, κ.λπ.) και ακόμα, αν το αντικείμενο απομακρυνθεί, κλείνει την τρύπα που έχει δημιουργηθεί.

2. Self-Supporting

Τα ελαστικά αυτά διαθέτουν ειδικό σχεδιασμό στα πλαϊνά που σε περίπτωση απώλειας πίεσης είναι ικανά να στηρίξουν το βάρος του οχήματος. Πρόκειται για για το πιο συνηθισμένο τύπο ελαστικών Run Flat, που επιτρέπει πρακτικά στον οδηγό να κινηθεί με όριο τα 80 χλμ./ώρα χωρίς ουσιαστικό πρόβλημα. «Μειονέκτημα», αν μπορείς να το πεις αυτό (καθώς πάνω από όλα η ασφάλεια), είναι πως η τιμή τους είναι υψηλότερη σε σχέση με τα απλά συμβατικά ελαστικά. Επιπλέον, αξίζει να αναφερθεί πως, στις προηγούμενες γενιές τους, ήταν κάπως «σκληρά» και επηρέαζαν την ποιότητα κύλισης του οχήματος, τώρα πια όμως, έχουν βελτιωθεί στο συγκεκριμένο τομέα.

3. Auxiliary Supported Run Flat Systems

Τα ελαστικά αυτού του τύπου έχουν στο εσωτερικό τους ένα δακτύλιο γύρω από τη ζάντα που, σε περίπτωση απώλειας πίεσης, αναλαμβάνει να υποστηρίξει το ελαστικό. Και σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί πρακτικά το αυτοκίνητο να κινηθεί με όριο 80 χλμ./ώρα για περίπου 200 χλμ. απόσταση.

Στο παρακάτω σχεδιάγραμα, απεικονίζεται  η δομή ενός "Συμβατικού ελαστικού" κι ενός "RunFlat ελαστικού", ανακαλύψτε τις διαφορές.